De oververhitte woningmarkt en het woningtekort is een heel actueel en belangrijk onderwerp in de maatschappij en ook in de gemeenteraad. Voor starters is het enorm moeilijk en soms zelfs onmogelijk om aan een woning te komen.
Mijn naam is Kim Dorna en ik ben 26 jaar. Ik ben twee jaar geleden afgestudeerd als Sociaal Pedagogische Hulpverlener en werk in de gehandicaptenzorg. Ik heb een studieschuld opgebouwd en huur een particuliere huurwoning in Vught voor 800 euro per maand omdat ik niet aan een sociale huurwoning kan komen. Nu klinkt 800 euro per maand niet veel, vergeleken met een hoop andere particuliere huurwoningen, maar voor iemand die alleen woont en een klein salaris heeft, is het echt een hele hoop geld. Ik weet dat ik niet de enige ben in deze situatie. Er zijn tal van mensen van mijn leeftijd die dolgraag het huis uit willen en in een fijn en betaalbaar huis willen wonen, maar voor wie dit onmogelijk is. Toen wij begonnen met studeren werd heel mooi verteld dat een studieschuld niet wordt meegenomen bij het aanvragen van een hypotheek, maar helaas blijkt nu het tegendeel waar. Een studieschuld wordt weldegelijk meegenomen met het berekenen van een hypotheek. Sterker nog, wanneer je al een deel van je studieschuld volgens de regels hebt afgelost, wordt er door de hypotheekverstrekker nog steeds uitgegaan van je volledige studieschuld en niet de resterende studieschuld. Alleen wanneer je extra hebt afgelost wordt dat bedrag niet mee berekend.
Huizenmarkt oververhit
Dit in combinatie met een oververhitte huizenmarkt waardoor woningen voor enorme prijzen de deur uit gaan, maakt het voor starters haast onmogelijk om aan een koopwoning te komen en te beginnen met je volwassenleven. Dan denk je, dan ga je toch huren? Helaas zijn ook bij woningcorporaties de wachttijden enorm lang. Daarnaast valt een groot deel van de starters buiten de boot voor deze woningen. Zij verdienen net te veel om voor een sociale huurwoning in aanmerking te komen. Voor een particuliere woning moet je net mazzel hebben, al betaal je voor zo’n woning tegenwoordig ook al rond de duizend euro, als het niet meer is. Het verschil in kosten tussen sociale huurwoningen en particuliere huurwoningen is enorm groot.
Wat mij frustreert is dat ik nu wel in een piepklein appartementje mag wonen voor 800 euro, maar geen fatsoenlijke hypotheek mag afsluiten en daarmee hetzelfde bedrag of misschien nog wel minder maandelijks betaal aan aflossing van de hypotheek. Daarnaast word je in deze tijd onderhand gedwongen om een partner te hebben en samen te gaan wonen, want anders is het vaak nog steeds niet te betalen van één salaris.
Maatschappij bewust maken
Ik wil heel graag de maatschappij bewust maken van dit probleem en van de druk die zij op de rug van jongvolwassenen legt. Ik krijg meerdere keren per week de vraag of ik nog niet ga samen wonen, of ik nog geen huis ga kopen, of ik al plannen heb om aan kinderen te beginnen en ga zo maar door. Mensen hebben vaak niet in de gaten dat wij ons drie slagen in de rondte moeten werken om alles gefinancierd te krijgen en we helemaal geen mogelijkheid hebben om aan een huis te komen al willen we nog zo graag. Het is pijnlijk om steeds geconfronteerd te worden met je financiële situatie, en ondertussen wordt er een hele hoop van ons verwacht.
Kim Dorna
