Praktisch lege schoolgebouwen, verlaten sportvelden, verzorgingscentra en wijksteunpunten die “op slot” zijn en stilte in het dorp bij de winkels en horeca. Maar ook vele Vughtenaren die zich uit de naad werken: in de zorg, in het onderwijs en bij de supermarkten. Onze samenleving ziet er ineens heel anders uit. De grote vraag is natuurlijk, is anders per se slechter? Ik denk van niet als ik zie wat er allemaal voor mooie initiatieven door deze coronacrisis (zijn) ontstaan. Een berenjacht, inwoners die belangeloos klusjes voor elkaar doen, muziek maken bij de verzorgingshuizen, kaartjes maken voor jarige kinderen. Te veel om op te noemen!
Het is mooi om te zien dat Vughtenaren solidair zijn met elkaar en hun best doen om het credo ‘social distance’ in de praktijk te brengen. Maar de ‘lockdown’ laat ook knelpunten zien: kinderen die in een minder veilige thuissituatie verkeren en voor wie school een fijne plek was om een groot deel van de dag door te brengen, of van wie de ouders de Nederlandse taal niet machtig genoeg zijn om hen te helpen bij het (online) schoolwerk. Ouderen en mensen met een beperking die geen bezoek meer mogen ontvangen en aan wie lang niet altijd uit te leggen valt waarom ze het voorlopig zonder gezelschap van familie en vrienden moeten stellen. Zo maar een paar schrijnende voorbeelden als gevolg van de coronacrisis.
En dan heb ik het nog niet eens over de mensen die getroffen zijn (geweest) door het virus en er zelfs aan zijn overleden. Voor hen en hun omgeving zijn dit extra moeilijke en droevige tijden. De coronacrisis drukt ons met onze neus op het feit dat een goede gezondheid een groot goed is en niet vanzelfsprekend. En laat ons ervan doordringen wat er echt toe doet in het leven, wat het allerbelangrijkst voor ons is. Vanaf deze plek wens ik de getroffenen en hun naasten veel beterschap en sterkte bij het herstellen.
Ondertussen gaat het leven toch gewoon door. Voor menig ouder betekent dat de uitdaging van het combineren van thuiswerken met het begeleiden van (een) kind(eren) plus het runnen van een huishouden. Geen sinecure kan ik uit eigen ervaring zeggen. Maar hoewel ik af en toe gillend gek word van al weken lang te veel op elkaars lip zitten, probeer ik het toch zonnig te bekijken. Door het wegvallen van de voetbaltrainingen kunnen we ineens álle dagen in plaats van alleen in het weekend met het hele gezin eten. En het aanhoudende mooie weer met daarbij het gegeven dat we in onze eigen tuin moeten vertoeven heeft ervoor gezorgd dat onze tuin er nog nooit zo mooi heeft bij gelegen. Plus dat ik blij ben dat wij überhaupt de luxe van een tuin hebben.
Ik denk dat iedereen zo wel iets heeft leren waarderen tijdens de eerste maand van de ‘lockdown’. Dat hoop ik tenminste, want het gaat nog wel even duren voor we elkaars gezelschap weer mogen opzoeken, weer lekker een ijsje kunnen gaan halen en weer gewoon naar ons werk kunnen.
Bij het leven van alledag hoort voor ons ook het politieke werk. Ook daarbij hebben wij te maken met de gevolgen van de corona-maatregelen. Voor onze fractie staat voorop dat wij vinden dat wij als volksvertegenwoordigers het goede voorbeeld moeten geven en wij vergaderen voorlopig dus alleen nog via de digitale weg. Dat is even wennen, maar leidt er soms ook toe dat vergaderingen efficiënter verlopen. Van belang is dat de besluitvorming in Vught gewoon kan blijven doorgaan.
Ook onze maandelijkse Open Inloop zal dus voor het eerst in de historie digitaal plaatsvinden en niet in de kroeg. Geïnteresseerden kunnen zich bij mij melden, dan zorg ik dat je kunt deelnemen.
Voor nu: blijf naar elkaar omkijken op veilige afstand en blijf gezond! En een fijn Paasweekend.
Floor Bink
