Het stond al heel lang op de planning, maar werd door omstandigheden steeds verplaatst. Op 19 mei bracht de raad dan eindelijk een bezoek aan het AZC om zich te laten informeren over de stand van zaken. Namens de fractie van Vught Samen Anders was Toine van de Ven aanwezig.
In het voorjaar van 2007 heeft onze fractie met plezier ingestemd met het voorstel om de AMA-campus weer een regulier AZC te laten worden. Vanavond lieten we ons voorlichten over de gang van zaken sindsdien. Daarbij kregen we inzicht in de werkwijze van het AZC in het algemeen, maar ook in trajecten die worden doorlopen tijdens de inburgering.
Een punt om bij stil te staan is de scholing van de kinderen op het terrein. In de voortgangsrapportage bleek deze voorziening opgeheven te worden en zouden de kinderen op reguliere scholen worden geplaatst. Op mijn vraag of deze leerlingen daar wel mee zouden kunnen werd geantwoord dat de meeste bewoners van het AZC op hun vorige locaties ook in het regulier onderwijs meedraaien. Nu kregen we echter een ander beeld. Het antwoord klopt voor de groep ‘pardonners’ die vaak al prima Nederlands spreken, maar voldoet niet voor de groeiende groep ‘nieuwe asielzoekers’. Deze kinderen zullen in schakelklassen moeten worden geplaatst.
Een ander punt om bij stil te blijven staan is het pleidooi van een van de medewerkers om als gemeentes hardwerkende asielzoekers met verblijfsvergunning te helpen bij het zoeken van huisvesting. Dat is een gemeentelijke taak, waar Vught ook aan voldoet. Maar het verzoek was om hier extra ruimte voor te zoeken, aangezien dat de inburgering ten goede komt en de inburgeraar beloond voor het harde werk. Hoewel ik hier graag gehoor aan zou willen geven, is dat ingewikkeld omdat Vught meerdere groepen die op zoek zijn naar woningen kent.
Uit het verhaal van de vreemdelingenpolitie bleek dat het AZC eigenlijk voor weinig overlast zorgt. Op het terrein doen zich weinig vreemde dingen voor en ook in de omgeving zijn er hele goede contacten met de buurt en kan de overlast tot een minimum worden beperkt.
Wegens andere verplichtingen moest ik helaas het tweede deel van het bezoek – de rondleiding over het terrein – aan me voorbij laten gaan. Maar gelukkig had ik er de dag ervoor al iets van gezien tijdens mijn rit met de politie.
Toine van de Ven